Bir önceki diye bir þey, Bu oyun daha fazla oynanmak istemiyor, Açýkçasý gecelerin ustalýðýnda, Istýrabýn tepesinde hiçbir þey yok, Geçmiþin týrnaklarý kirle dolu, Nasýrlarý, çatlamýþ bir toprak gibi, Hiçliðin susuzluðunu tezahür edemiyor kimse, Yokluðun fýsýltýsýna tahammülsüzlük, Nasýl bir kývranýþa yatýrýyor sabahlara karþý, Aðlaþan uzuvlarýný.
Peki ya bir sonraki, Yarýnlar, kalpleri paslý zincirlerle sýkýlmýþlarýn elinde, Çirkinleþtirildi sevgi, vicdan, güzel her ne varsa, Dünya, Karnýný kurtlarýn kemirdiði bir canavara dönüþtü avuçlarýmýzda.
Gözlerimiz, bakmayý reddettiði pisliklerin çukuruna düþtü, Peki ya þimdi! Herkes raflarda süslü bir eþya oldu, O þaþalý baþarýlar, gülüþler, sevinçler, Hep gölgelerin sýrtýndan doðdu, Peki ya þimdi ne oldu? Gündüze varalým diye karanlýk, Akþamý edelim diye koþuþturmalar, Geceyi geçirelim diye savuþturmalar her þeyi! Ýstisnalardan bahsetmeye hakkýmýz yok, Kaidelerimiz bozuluyor diye canlarýný cehenneme kovduk.
Bir önceki, Bir sonraki, Veya þimdi, Sözlükte ’insan’ Beþ harfli bir kelime olduk! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.