SEN ŞİİR...
Ellerimden dökülüyor sözcüklerin kepeði.
Ýçimde saklý ölü þehir ve bitimsiz sevgi.
Arzý endam eden gece ne ki?
Ýçimde derlenmiþ yüzlerce öykü
Beni bana sunansýnýz
Beni insanlardan soran
Ýkna ettiðim bir iklimsin, sen þiir
Dualarýmda saklý olasý mutluluk
Duayeni mi ömrün?
Ýyi de ben kendimi çok özledim.
Sen, þiir bense bir garip þair
Hicreti ömrün
Titri günün
Geceye bandýðým her duygu en baþta hüzün
Çetrefilli bir yolculuksa ömür
Sevdiðim kadar sadýk olduðum kader
Ýçime dökülen pul pul adeta keder
Öznem ve fiil kipim
Ne kibirli ne de sahicidir her þiir
Sakatatý yüreðin
Sancaðý dikilesi þafaklar saydýðým
Beni bana ihbar ettiðim
O dik yokuþ ve dik baþým
Baþým alabildiðine dik ve emre amade bir isyan
Ýçimde yaþlanan sözcükleri
Tek tek çekip de cýmbýzla
Öykündüðüm bir hayal yine derinden kopan
Dilemmasý varlýðýn
Direnç gösterdiðim bazen
Dilaltý bir þiir ve bir þiir daha
Kalbin ritmine ayak uydurasý
Bir dua tebessüm eden
Bir duvar ansýzýn sökün eden
Mevsim hala soðuk içinde saklý elem
Nisan gibi yâd edilesi dünün
Vardýðým þu dik yokuþ
Hali hazýrda üþüyen yüreðim belki de dünden kopuþ
Ve iþte hizaya soktum sözcükleri
Bir þiir daha diktim gece yarýsý
Boca ettiðim bunda duygu
Asla da çalýntý deðil yüreðin nakþý
Bir elem bir de elimden dökülen
Bir rüzgâr bazen tutsak kaldýðým
Bir þiire nispet yapan
En çok da þüheda mazim
Can bulduðum þavkým ve rüyalarým
Ötekileþtirdikleri sefil varlýðým
Oysaki ben, biz olmanýn tecelli edeceði bir dünyaya
Kucak açmýþtým bir ömür
Yatýya kalan bu hüzün
Yastýk bildiðim vicdan
Bir þiir ne ki bir þiiri tetikleyen?
Yürekte saklý sevgi ne ki?
Gözümü dikmiþken en ulu makama
Yanan bu ateþi körükleyen umut ve inancýn günbegün
Büyüdüðü asla deðil yalan
Bir kördüðüm olsam ne ki
O kor hecelerden ýsmarladýðým sen þiir
Islýklarken beni her dizede
Diz dizeyim seninle þiir
Ýçimde kalan onca ukdenin uðruna sözcükleri bilediðim
Bilinmeze gebe hayatýn þifasý
Nasýl ki içimde saklý
Bense bonkörce sever ve yazarken
Üstüme kaç beden büyükse artýk bunca duygu
Kaybolduðumun da habercisi
Sezilerimin sýzýsý
Sancýlarýmýn sanrýsý
Yolum yine sana düþtü, þiir
Üstelik iznini almadan sevdim seni
Biliyorum ki;
Sen de beni sevdin seveli
Çaðlayan yürekte saklý coþkulu iklimimsin
Ýkiletmeden seven sevilen bir fani
Bunca duygu yalan deðil
Belki de bazen hayal ürünü
Ben bana mazhar senin dilinde
Þiirsel bir efekt ise içimden sökün eden
Yalýn ayak koþarken yazdým seni en çok
En çok da d/okunmak usulca
Heybetlidir mevsim ve evren
Haþmetli duygularla týrmandýðým
Bir daðdan da uludur sesin ve varlýðýn
Aþkýn kýymete bindiði seyyah bir yolcusun sen içimde
Ýçerlediðimse sessizliðin
Ne zamanki yolum düþse sana
Ve ben senin yerine konuþurken þiir dilinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.