SILA TOPRAĞIN

SILA TOPRAÐIN

Senden ayrýlalý yirmi yýl oldu
Hasret yumaðýnda çile topraðýn
Þu yaban ellerde gençliðim soldu
Sürgün etti gurbe ele topraðýn

Varýp da kalenin burcuna çýksam
Mýzrabýmý vurup türküler yaksam
Aya kucak açmýþ daðlara baksam
Gözümde tütüyor sýla topraðýn

Dulkadiroðlu’nda koca konaklar
Sarayaltý’ndaki taþtan yunaklar
Seksenlerde kaldý tatlý hanekler
Destan idi dilden dile topraðýn

Kerpiç evlerinin tarih kokusu
Kalmadý kimsede bulgur sokusu
Baharda her rengin vardýr dokusu
Gülzâr olur nice güle topraðýn

Güle varan gülþen yollarý gibi
Babamýn þefkatli kollarý gibi
Cömertsin anamýn elleri gibi
Baharda bulanýr bele topraðýn

Geçti çocukluðum yanýk baðrýnda
Hasret ateþten ok iki böðrümde
Tükettim ömrümü vuslat uðrunda
Yurt olaydý bana n’ola topraðýn

Kerpiç konaklarda ahþap cumbalar
Dermaný tükenmiþ cýlýz lambalar
Tandýrda piþerken sýcak kömbeler
Belenir ateþten küle topraðýn

Bedestenin üstü kapalý çarþý
Okunan ezanlar inletir arþý
Uðruna versem de bu kemter baþý
Deðiþmem paraya pula topraðýn.

Nurgül’üm yad elde ölüp gidersem
Mühletim dolup can borcum ödersem
Tanrý misafiri olayým desem
Koynuna alýr mý kele topraðýn

Nurgül KAYNAR YÜCE/ KAHRAMANMARAÞ
2014
Sosyal Medyada Paylaşın: