AH, LAVİNİA BİR SENİ SEVDİM BİR DE ŞİİR OLMAYI...

Tartaklanmýþ düþlerim vardý ve de ne çok söylence:
Aklýmýn ikliminde serili bir kilimdi yüreðin
Gözlerimin önünde uzaklaþýp gidendin
Gelmelerin hayaline kapýldým
Protesto ediyordum sözcükleri
Bu yüzden iþte bu yüzden hep sustum Lavinia bir ömür:
Düþ meclisinde onaylanmamýþ bir gerçekti benim sevgim
Kâh içerlediðim kâh içtiðim þiirlerin
Ucu yanýktý; dökülen küllerin
Üstünü örttüm yüreðimle
Mevsimin ç/aðrýsý dinmedi
Dingin olmaya özlemim
Huzuru hecelediðim
Kat iziydi aþkýn özlem
Konuþlu olduðum þu evren

Kalantor gölgeler
Kalender ömür
Koptu kopacak kýyametin ayak izi
Serzeniþim yoktu benim senden önce
Ýçine düþtüðüm her çukur baþka bir mevsim
Ýçine düþtüðüm suretin
Dünün talaþlý yollarýnda yürüyen
Bir kâhindim ben men edilmiþ mutluluktan
Direkten dönen bir top gibi
Ýçimde zýplayan sefil kalbim
Mevsime de muhaliftim
Hazanda bahar
Baharda hazan
Yaz çocuðu olsam da gözüm kalmýþken kýþta
Kýþkýþladýðým bir çocuk muydu yoksa aþka esaretim, Lavinia?

Nazenin gönlümde yüzen kâðýttan gemiler
Susuz dere yataklarýnda telef olan balýklar
Aralýksýz sundum taziyelerimi
Hamt ettiðim günden bile kovulduðumun g/izi ile
Saklanmanýn da meali iken þiirlerim.

Ah, Lavinia bir seni sevdim bir de þiir olmayý
Üstüme geçirdiðim hüzün hýrkasýnýn dokusunda saklýydý hayat
Hayatýn tekbir getirdiði günlerin akþamlarýnda
Tensiye ettiðim þu ya da bu.
Ne buhrandým ne buhar ne de büyüsü sevdanýn
Bir çiçekten diðerine konmadým
Ýçimde saklý tek çiçektin sen
Sinemde saklý bir fenerdin adeta
Fedaisi olduðum gönlün en kuytusu
Gamzelerinde açtým soldum
Göðsümü gere gere sevdim ve yazdým, Lavinia.

Kýþ güneþim
Yaz köþem
Þiir yüzlü sevdam ve sen, Lavinia
Ben olmayý unuttuðum bir þarkýdan da çýlgýn
Hücrelerim b/ölünen þiirlere nazire ettiðim
Ýklimin kibar varlýðý
Oysaki hoyrattý ömür
Hoyrattý rüzgâr
Kefil olduðum þu sevdayý bile çok gördüler
Aþka âþýktým ve sana ve þiirlere
Gece gözlü bir yalan mýydýn yoksa sökün eden?

Göðün buðrasý
Kayýp dizelerimin de mimarý
Minyatür bir orman içimde saklý
Balta girmemiþ her yeni gün her yeni acý
Aþka nispet yapan zalimi iblisi
Düne gömdüm ve günümü sana ve þiirlere böldüm
Ne hicaptýn ne hazan ne karanlýk
Aydýnlýk yüzü aþkýn
Nazenin bir kelebek olmanýn güzelliði nasýl ki
Firar ettim edeli kozamdan
Ýlk ve son kozumsa hep aþk hep sen Lavinia…

Gece gözlü sevgilim
Günyüzü görmeye meylettiðim
Nasýl ki nabzýný tuttum sevginin ve þiirin
Günbegün daha da büyüyen sevdam ve varlýðým
Asla peþini býrakmayacaðým senin ve þiirlerin
Bir buse kondurduðum bulutlara serilmenin hikmeti
Gözlerimle deðil dudaklarýmla öpmeliyim semayý.

Simasý tanýdýk acýlarýn da bakiyesi
Ýçin için kaynayan sözcüklerin her hecesi
Sen Lavinia þiire mazhar
Ve þiirler aþký ihbar
Eden göðün soluk teninde saklý bir resim gibi
Ýkiletmeden sevdim seveli…



Sosyal Medyada Paylaşın: