ORMANI YANMIŞ EBABİL

Sabahyýldýzý bir hýrsýz gibi uyandýrdý beni
Bir kartal gülümseyiþi buðday tarlasýndan geçti
Yýlanlar ilk sütünü içerken
Çakýl taþlarý tuzlu
Lodosla güreþir bir kanat gölgesi
Bir iðde kokusu savrulur rüzgârla
içimdeki bozkýra
Cebimde üþüyüp kalmýþ beyaz gül
Hayal kümülüsü sam yeli doldurur aðzýma
Alacakaranlýk kollarýmda
bulutlarýn gölgesi ile vuruþur
Bir yusufçuk irkilir yüzümde
Parmaklarýmdaki býkkýn yýldýzlar kayar gökyüzüne
Dilimde günü geçmiþ dualar buruþur
Tüllerde isli yalnýzlýðýmýn tozlarý
Suda aþýndý korkularým

Limon sandýklarýnda gizlenmiþ bohçalarda eskittim anne huzurunu
Perçemlerine yaðmur damlasý iliþtirilmiþ bir Nisan arýyorum
Oysa yaðmur kendini çürütmüþ bir çýkmaz sokakta
Kundaklanmýþ çocukluðumun cenneti
Pýnarlarý kurumuþ kara büyüden
Pembe çiçekli muþamba örtülü masalarýn
renkleri soluk
Gelincik kýrmýzýsý gülümseyiþ
kurtlanmýþ tahta masalarda
Kenarlarý kýrýk mavi bilyede oynayan çocukluðum
kaydý ellerimden mazgallarýn arasýnda kaybettiðim

Zaman dingin bir limana kürüdü
lodoslu yüreðimi
tortusu bir þarkýda
deniz suyuyla çalkalanmýþ mayhoþ bir lezzet
ahþap fýçýlarda
Saçlarý örülmüþ bir kýz hatýrlýyorum
yalnýzlýða ve ayrýlýða yaslanmýþ omuzlarý
yazlýk sinemalarda
……………………..
Ey ormaný yanmýþ ebabil!
Koy tabuta ölümü ve
Çocukluk gömleðini giy!

Sosyal Medyada Paylaşın: