Sen g]venme
Sen güvenme
Derler’ ki bana!
Kötü þeyler düþünme, sakýn bozma moralini
Güzel baþla çýkarken sabaha
Gülerek karþýla, þafaðý günün güneþini
Öyle çýk, aydýnlýða.
Derler’ ki bana!
Zorla da olsa, gülmeyi bilecek gülmeyi deneyeceksin.
Kýþý sevecek!
Baharý, yazý kendine getireceksin.
Asla.
Asla sen, kendini üzmeyeceksin
Öyle, çýkacaksýn aydýnlýða
Derler’ ki bana!
Hüzün’ de, sevinç de senin için.
Sakýn!
Sakýn, isyan etme senin için yazýlmýþ kaderine
Ve sen,
Koy verme kendini, tam çýkacakken aydýnlýða
Ey, bunlarý bana diyenler!
Gençler..
Gençliði ile, kendi ile övünenler
Yýllarca düþ kurup, gerçekleþmez ise kurduðun düþler
Neye yarar..
Neye yarar bu dünya söyle.
Akýl verme!
Ben kendime güvendim, sonunda böyle oldum.
Ümitlerim, düþtü suya
Sen güvenme, sendeki akýla saðlýða.
4 Nisan 2022-04-05
Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.