İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (V)
AYDINK
İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (V)
-V-
Cüheladan tevellüt muktedirler eliyle
Cehalet toplumlara dalga dalga yayýldý
Nice günah iþleyen ameliyle, diliyle
Görmezin mantýðýnda makbul kuldan sayýldý
Yetmedi, yaný sýra, yetim hakký peþinde
Koþar oldu kimisi, ahlaký da yýkarak
Kötülük peþindeyken hayalinde düþünde
HAK aþkýna diyorlar, gözümüze bakarak
Kýyamet günlerinin öncesi, ertesinde
Bunlar terk etmiþ belli YARATAN’a imaný
Son nefesin ardýndan çizginin ötesinde
MAHKEME-Ý KÜBRA’ ya çýkýlacak zamaný
Bu nasýl insanlýktýr, bu ne biçim natura
Ne ALLAH’tan korkarlar, ne kuldan utanmak var
Bunlar ödetecekler, insanlýða fatura
Kuru yanýnda yaþa, cayýr cayýr yanmak var
Daha vahim olaný, kutsal yaþam hakkýný
Vahþi bir hezeyanla, alýrlar kul elinden
Þeytanýn eðittiði, inançsýzlýk sapkýný
Bir de HAK’kýn adýný, düþürmez hiç dilinden
Yaratan buyurmuþ ki, “bir insan öldürürsen
“Bil ki tüm insanlýðý öldürmüþ olacaksýn”
“Ýnsan caný azizdir, yüzünü güldürürsen”
“Sen de en az o kadar bahtiyar olacaksýn”
Ýnsanlýk bu haliyle, önlenemez bir hýzla
Yokuþ aþaðý giden kamyondan bir farký yok
Ýhtiras kurbaný ki yetinemedi az*la
Bunu engelleyecek güvenli bir çarký yok
Devam edecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.