İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (IV)
AYDINK
İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (IV)
-IV-
Medeniyet denilen, sýrra vakýf olunca
Ýnsanlar toplum için, güzellik ürettiler
Anane ve örfünde, herkes kendi yolunca
Gönüllerinde saklý, HAK’ka niyaz ettiler
Asýrlar böyle geçti, sanki bayram tadýnda
Yaþanýlan her andan, mutluluklar duyuldu
Ne var ki, iradesiz insanlarýn aklýnda
HAK HUZUR’ dan kovulan, þeytan iþe koyuldu
Ruhunu çaldýðýnýn, bozdu amellerini
Yaþadýðý topluma, düþman etti sonunda
Merhamet için HAK’ka, uzanan ellerini
Kirli iþlere soktu, münafýklýk yolunda
Egosunun esiri, cahil, akil kullarý
Döndürdü HAK yolundan, bendeyledi þerrine
Onlara benimsetti, dolambaçlý yollarý
Cümle inançsýzlýðý, HAK sevdasý yerine
Katlettiler hukuku HAK yolundan çýkarak
Makbul olan kullarý, zulme gark eylediler
Nice mazlum suçsuzu ateþlerde yakarak
Vahþi bir hezeyanla, zevkle seyreylediler
Bin türlü fenalýðý, iþliyorken aymazlar
HAK adýna dediler, yapýlan her melanet
Ýnandý bu sözlere, bakar, görmez, duymazlar
HAK’ký ortak ettiler, bu nasýl bir dalalet
Yitirip benliðini güce tapan zalimler
Bir de TANRI yerine koydu sakil cismini
Bu putlara secdeyle biat eden alimler!!
Tepesinde taþýdý meczuplarýn resmini
Devam edecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.