ÇİLE
Herþeyi gözünle gördün be gönül.
Yeter artýk bana verdiðin çile.
Bir gülzar misali renkli gösterip,
Buket buket her gün derdiðin; Çile.
Baþýndan dinlesen solup gitmezdin.
Saçýný baþýný yolup gitmezdin.
Él idi tekrar él olup gitmezdin.
Baþlamazdý baþtan girdiðin çile.
Tahir’le Kerem’in çaðý mý bu çað?
Ferhat’ýn deldiði daðý mý bu dað?
Örüldü, izledin ömrüne bir að,
Yapýþtý yakana erdiðin çile.
Dönersin derdine yanarsýn þimdi.
Acýmaz sen seni kýnarsýn þimdi.
Baþak mý verecek sanýrsýn þimdi,
Bir tarla misali sürdüðün çile?
Düþün dur kendine ettiðin þeyi.
Sýk boðazýndaki her bir ilmeði.
Neleri getirdi, götürdü neyi,
Elinle að gibi ördüðün çile?
Ýflastasýn iþte bittin her yönden.
Dünün bile baþka artýk bugünden.
Mesut’um þair mi olurdu senden,
Olmasa yýllardýr gördüðün çile?
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.