İKLİMLERDEN BAHAR LAVİNİA...

Ýklimlerden bahar, Lavinia
Günlerdense aþk ve sen
Ýfa ettiklerimden ötedir içimde g/izlenen
Nasýrlý ayak sesi mi gecenin?
Yoksa bonkör nidalarýn þenlendirdiði cennetim misin?

Ahkâm kesen sözcükler var
A, bir de ölü þiirler ve rubailer…
Sefasýný sürüyorum hüznün, Lavinia
Cefasýna mukadderatýn nasýl da âþýk ve aþinayým
Ýman gücüm bazen tefe konan
Aklýmdan asla çýkmaz tek bir an bile Allah’ým.
Ne hafýzým ne derviþ ne ermiþ
Lakin öylesine erdim ki ben defalarca nihayete
Ve iþte kuluçkadaki ruhum infilak etti o gece.
Hangi gece mi?
Sorsan da söylemem Lavinia
Ne isyan ne yalan
Tevafuk olduðunu bildiðim ne çok gerçek olan rüya.

Sahicidir iç sesim, Lavinia
Hayallerimin körfezinde yelken açtým ben aþka
Lanetin ve iblisin ihaneti mi Yaratana?
Uzak olsun benden yeter ki zalimlerin küflü
Nefesi ve nefsi
Zanlardan gýybetten gýna geldi
Nasýl ki alýrlar günahýný insanlarýn?
Ýnsan olmanýn mealini böyle öðretmemiþti ailem bana

Ýdrak ettim edeli daha da çok sevdim seveli
Meðerse içimde saklýymýþ cennetin sihri ve zikri
Fikrim de ayný zihnimse aydýnlýk
Yüreðim kar beyaz
Uçuþan tozlar ve kirler
Bir de ardý arkasý kesilmeyen münafýklar
Ezana dahi hürmeti olmayan
Gel gör ki; rüzgâr
Bile hýzýný keser
Her ezan okunduðunda ve…

Sözüm sana deðil sadece Lavinia:
Sevmek benim tek lüksüm ve hicretim
Ve cennetim ve de cinnetim
Ne de olsa eþlik eden onca hakikat
Kimselere anlatamadýðým belki de nice insan nasýl da rahat
Batar duruk yere ve gecenin köründe
Aydýnlýðý içtiðim
Þiirler dizdiðim sofram
Bir lokma ekmek suyum da baþucumda madem
Minnet etmeden insanlara yaþadým ve sevdim ben
Karþýlýðý olsun olmasýn
Müdavimi olduðum aþkýn ne çok hali içimde esen
Benek benek sözcükler
Kelebek kanatlarýmda bazen solan ýþýldak
Gel gör ki Ýlahi Iþýktýr aralýksýz yanan
Yakardýðým sadece Yaratan ve sen, Lavinia…

Hayatýmýn uðuru
Aþksa nasýl ki ruhuma giydirdiðim yelek
Özlemle yanarým ben ve öznemle
Asýldýðým gök kubbe
Ve yalýn ayak koþtuðum o mendirek
Bazen bozguna uðradýðým
Asla da bozuntuya vermediðim bir felek
Elbet illa ki sadýk ve diri bir yürek
Nasýl ki bana gereken asil bir vicdan ve Allah rýzasý
Ýçin þakýyan iç sesim
Þu bulutlu gök kubbede asýlý bir kancanýn ucunda
Delip geçsen ne ki yüreðimi
Gözlerim önüme aksýn inan ki:
Ben ve þiirlerim sevgiden alýr gücünü, Lavinia
Elbet O izin verdiði sürece sürüncemede kalan iç sesim mi?

Nemalandýðým binlerce hece ve dünya ve rüya
Aþkýn Ýlahi dokusunda
Asilce kendime d/okunduðum
Elbet tek maruzatým var sunduðum
Yetiþti de adresine
Ben bir ömür kaçsam da kendimden gerisin geri
Ve iþte beni sahiplenen tek gerçek, Lavinia
Sen sevmesen de beni olur hani…

Sosyal Medyada Paylaşın: