İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (III)
AYDINK
İNSANLIK… EZELDEN, AHİR ZAMANA (III)
-III-
Bilinir ki YARATAN, cümle yaratýlandan
Ýnsaný farklý kýldý, üstün meziyet ile
Ýnsan için çalýþsýn, uzak dursun talandan
Edep ile davransýn, hayâ, fazilet ile
*Ahlaklý ve dürüst ol, her dem doðruyu izle*
*Sakýn ola ki gelme, kul hakkýyla huzura*
*Kýrma kulun kalbini, davranýþla ve sözle*
*Elin, belin ve dilin, karýþmasýn kusura*
Nefsi terbiye etti, gayret ile her bir kul
Ýnsanca hal içinde, yanlýþ yola sapmadan
Özenle edinildi, hýrsýn yerine akýl
Ýhlas ile yaþadý, mala, mülke tapmadan
Komþusuna, akraba, dost, arkadaþ, yarene
Ýnsana kýymet verdi, kendi de deðer buldu
Ýhtiyaç sahibine, azý, candan verene
Ön yargý taþýmadan, gönülden meftun oldu
*Ne düþünüp yaparsan, artýk senin eserin*
*Cümle eylemlerine, sakýn ortak arama*
*Ýyi yaptýklarýna, bekliyorken, aferin*
*Fýtratýmdýr diyerek, el uzatma harama*
Bu güzel öðretiye, gönül veren insanlýk
Ýlim irfan kazandý, hukuk dedi adýna
Coþkuyla üretirken, yüksünmedi bir anlýk
Medeniyet edindi, doyamadý tadýna
Aydýnlandý fikirler, temizlendi yürekler
Herkes gönül gözüyle, baktý bir diðerine
Daha iyi, güzele, koþar oldu erekler
Sevgi, muhabbet kondu, kötülüðün yerine
Devam edecek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.