İLİKLERİME KADAR SEVDİM BEN...
Yitik olsa ömür ne ki…
Kelamý yitik þehrin þairi
Ve sen sevgili: sana duacýdýr yüreðim
Kolay kolay yýkýlmam ben
Kýrýlan hayaller ne çabuk ulaþtý yerine
Çaldýklarýndan fazlasýný verdi Yaratan
Bir çað yangýný ise þiir
Ýp atladýðým günlerin özlemi saklý içimde
Tenimde ulur sözcükler
Tinimde rahmetin i mgelere dönüþtüðü
Pervasýz bir kapý aralýðýndan sývýþtým ben
Düþlerimin düþtüðü zeminse nasýl ki kayacaktý
Ayaðýmýn altýndan
Ýmbatlarý saydým ben imdat niyetine
Sýðýndým sadece sevgiye ve þiire
Sandalýmdý su alan
Sevdiðim kadar mutlu bir faniydim ezelden
Kâðýttan kayýklarým
Kaydýðým kaydýrak düþlerimin parkýnda
Parkasý mý yalnýzlýðýn?
Paye vermediðim kadar karanlýða
Ýçimdeki zincir içimdeki uluyan iklim
Ýliklerime kadar sevdim ben
Ýnadýna nefretin kurulan kumpaslara asla paye vermedim
Yüzü suyu hürmetine mevsimin
Lale devrinde yaþayan bir prensestim
Bakmasýnlar nazenin yüreðime
Kolaysa baksýnlar ta içine gözlerimin
Kamaþandýr sözcükler
Kayrasýnda þiirlerin
Bazense yürek kazan kaldýran.
Hüzündür, sevgili zevcesi gecenin
Umuttur baðrýma bastýðým taþýn uðruna
Uðradýðým limanlar mý?
Unutuldum satýr aralarý
Ýhaneti seven Brütüs
Sezar’ýn hakkýný vermedim mi bir ömür gücü yeten yetmeyene?
Ümidim ve tevekkül yüklü hazinem dünden miras
Yedek aldýðým gecelerden sýdký sýyrýlan rüzgârýn
Bahar kokan nefesi
Küfü nemi dünde kaldý mazinin.
Atimse sancaðým
Arnavut Kaldýrýmlarýnda sektiðim
Bir mevsim ki delip geçen
Yüreðimden düþen kýrýklar
Kýrgýnlýðýmý da gömdüm gömeli en derine
Minnet etmediðim insanlar
Metruk hanelerde saklý ölü vicdanlar
Nefsine tapýnan hangi günahkârsa
Baþýmý alýp da gitmedim mi bir ömür
Kaçmak deðildi benimki sadece sýðýnmak Rabbime
Ýçime sýðmayan duygulardan ördüðüm þiirlerse
Kimliðimde saklý sözcüklerime
Riayet eden sefer tasým
Ýçine sakladýðým üç beþ gülücük ve hatýra
Hatýrýna sevdiklerimin
Boykot ettiðim þu ahvali de sormasýnlar bana
Edebimle yaþadýðýmdan öte
Kaygýlarýmý da süpürdüðüm kapýnýn önüne
Sýðýnan bir canlý ise yüreðimin de hicretinde
Gömüldüðüm canlý canlý ne çýkar ki
Mezarýmda bekleyen beni
Meali mi ömrün?
Sözcüklerim asla yetmedi yetmeyecek de
Elbet feri sönene kadar gönlümün
Gönül koyduðum kim var kim yoksa
Gönüldür engin ezelden
Sebepli sebepsiz sevebildiðim
Ritmini kaybetmiþ eksen
Elbet evreleri duygularýn
Eremediðim nihayete savurduðum
Hüznüme sadýk bir rüzgârdýr kalemin
Esintisi ebedi ve edebi ölümüne sevebildiðim
Her iklim her yürek nasýl ki saklý kýblemde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.