GÖNÜL DAĞI

GÖNÜL DAÐI

Aðýr geliyor artýk bunca dert bunca keder
Yara alýp kalbinden vuruldu gönül daðým
Herkes yaptýklarýnýn bir gün bedelin öder
Her gün acý çekmekten yoruldu gönül daðým

Býrakmadý hiç felek kaç kez tarumar etti
Caným dediklerim hep canýmý yakýp gitti
Þu gurbet ocaðýnda hasret dumaný tüttü
Aðlayan gelin gibi dürüldü gönül daðým

Kýrgýnlýðýn sükutu kurþun yarasýna eþ
Hüzün dolu yürekte umut doðmayan güneþ
Kirpiðimin ucunda demlenirken kanlý yaþ
Yaðmur bulutlarýna sarýldý gönül daðým

Güven koyaklarýna yýðýn yýðýn kar yaðdý
Þahikam buz tutarken yüreðime kor yaðdý
Çiðdem çiçek ne arar eteðime þer yaðdý
Þüphe baltasý ile yarýldý gönül daðým

Gönüller inþa ettim görülmez köprü ile
Ömür boyu sýnandým kalbimin sabrý ile
Mücadelem bitmedi nefsimin kibri ile
Gene de diyar diyar sürüldü gönül daðým

Çile deðirmeninde kum gibi öðütüldüm
Adaklýk kurban gibi pay olup daðýtýldým
Ýnsanlýk mektebinde elli yýl eðitildim
Güvendiði dallardan kýrýldý gönül daðým.

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: