Dünya baþka mevsim yaþadý, ben baþka... Soldu yapraklar da bir bir dallarda. Ýnanmamak lazýmmýþ zamane aþka, Ben sarhoþ yollardayým, sense baþka kollarda.
Günler mi zalim, sensizlik mi beter?... Sebebsiz gidenlerin ardýndan hissedilen. Nedir bu içimdeki aðrý, ne olur dursun artýk yeter! Ölürsün iþte, yaþamak nedir bilemeden.
Öðrendim ben dersin zamaný geçince. Dallar kurumuþ, yapraklar solmuþ... neye yarar? Akýl son demde gelirmiþ, gönül ezilince. Gitti giden, kalanlar bana zarar.
Ýmza : rusty30
Sosyal Medyada Paylaşın:
rusty30 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.