SEVDA
Onunla aynýdýr bizim yaþýmýz.
Dünyaya ilk gelen biz idik sevda.
Bazen tükenmeyen sayýsýz yokuþ,
Bazen de uçsuz bir düz idik sevda.
Baðbanýn gülünü deriþ sebebi,
Aþýðýn seraplar görüþ sebebi,
Yusuf’un zindana giriþ sebebi,
Züleyha’da sönmez köz idik sevda.
Kim bilir kaç gönlü ihtiyar ettik?
Kim bilir kaç gönlü bahtiyar ettik?
Kimini köleyken þehriyar ettik.
Ferman ne bilmeyen öz idik sevda.
Yetmedi saatler biz vardýk diye.
Gönüllere dolduk ve sardýk diye.
Goncalar misali sarardýk diye,
Velhasýl her mevsim güz idik sevda.
Kâh þarký, kâh Türkü, kâh bir saz olduk.
Kâh aþký anlatan bir avaz olduk.
Þiirlerde mýsra, kalpte haz olduk.
Þairin dilinde söz idik sevda.
Mesut’um Kerem’i biz kül eyledik.
Kays’a Mecnun dedik biz del’eyledik.
Çölleri, daðlarý biz yol eyledik.
Her zaman yürekte giz idik sevda.
Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut ALTUNKAYNAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.