Durma Git
Git bakalým sende git, süslü Hediye
Benim için, dönme bir daha geriye
Ardýndan yaþlar, döküyor muyum diye
Bana doðru, bakma gizlice geriye
Sen gidince, bu diyardan uzaklara
Geceleri, içlice aðlarým sanma
Kalbimdeki acýlara, sancýlara
Gülüm, ilelebet dayanamam sanma
Bir gün hatýrlarým, duygusallaþýrým
Dayanamayýp, seni ararým sanma
Bir gün içip, masa baþýnda kalýrým
Durmadan, adýný sayýklarým sanma
Elbet bir gün kabuk baðlar, bu yaralar
Bu yüreðimde, gizli izler kalsa da
Bana yoldaþlýk yapar, uçan turnalar
Hiç bir zaman, onlarla uçamasam da
Nafiledir bu aþk iþleri, nafile
Sen diye taþ basarým, bu kalbime git
Ölmem ben, senden gelen bir kurþun ile
Geçer güzelim bunlar, ben bilirim git
Sen tasalanma, geçmese de geçmesin
Günün birinde, uðrunda can veririm
Götürür beni, o bahçene gömersin
Her gün sana, parfüm kokusu veririm
Anlayacaðýn, yine beni seversin,
Ben senin bahçende, gül olup bitince
Ýþte o zaman, ahlar vahlar edersin
Bu dünyada yokluðumu, fark edince
Veda bitti, þimdi býrak ellerimi
Hadi durma git, beni aðlatacaksýn
Kaybetmeden, asla anlamayacaksýn
Sen benim, pýrlanta gibi deðerimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.