Kendime Gelemiyorum

Ne zaman karanlýk çöker, akþam olur
Seni bu bedenim ister, caným çeker
Seni görmeyince, gönlüm hasta olur
Olurum ben, deli divaneden beter

Ben tam derim, al canýmý Tanrým yeter
Birden, bu gözüme hayalýn görünür
Ben tebessüm edince, kýskançlýk eder
Güzel hayalý yüzün, ansýzýn kaybolur

Ben seni arzuladýkça, istedikçe
Ýnadýna dertler gelir, beni bulur
Ben hasretten, özlemden ahlar ettikçe
Keder, hüzün, karþýmda sýrada durur

Artýk kardeþim oldu, gam, keder, hüzün
Sabaha kadar, beni terk etmiyorlar
Gece bana, çok eziyet ediyorlar
Çok fena darda pembe gülüm, bu kuzun

Ýnan, ne yapacaðýmý bilmiyorum
Bilmiyorum, çile ne zaman son bulur
Aðlamaktan, kendime gelemiyorum
Allah bilir, acý ne zaman son bulur

Yarýda kalmýþtý aþkýmýz, son gece
O kabuslu gece, aklýmdan çýkmýyor
Her gece, yaþýyorum o aný Ece
Artýk yaþamak bana, bir tat vermiyor

Kahrolasý geceler, sensiz geçmiyor
Muhtacým, senden gelecek tatlý sese
Kendimi, perperiþan etmem yetmiyor
Neler vermem, senden gelecek nefese

Kahrettim, niye yokum diye kolunda
Teselli için, ben düþtüm meyhaneye
Döndürdüm orayý bir tanem, haneye
Eve bile gitmez oldum, en sonunda

Sabaha kadar, içiyorum belalým
Dayanmýyor bana, kasa dolu þiþe
Gel de, akýllýca bir çözüm bulalým
Beni yýkan, derbeder eden, bu iþe

Sosyal Medyada Paylaşın: