HİCRET ETTİM GÖNLÜME
Ýnsan en çok kendine hasret kalýr hayatta.
Hirasýna çekilmeli ,dinlenmeli özüne dönmeli ilahi makamda.
Her makam ilticadýr yeni umutlara.
Duygular tehcir edilmiþ köhnemiþ , rabýtayla ilahi huzurda.
Her göç aslýndan kopuþ, yok oluþ yolculuðunda .
Hicret olmadýðý zaman özüne hissettirebilmektir bu donanma yolculuðunda.
......
Hasret uyandýrýlýr , çýðlýklar koparýr her an topuklar ardýnda.
...
Ruhumun yüreðinde muhacir
yürekli ensar damgasýyla ilahi sevdanýn derinliðindeyim.
Mekke’nin cahiliyesinde
Medine’nin aydýnlýðýnda hicret eder ruhum....
Bir örümceðin aðýnda iþlenmiþ duygularýn elindeyim...
......
Nuh’un gemisine atýlýrýz hicret tutkusuyla.
Ýnanç dalgalarýnda ulaþýrýz sevdalý gönüllerin gururuyla .
Davamýz bir gönlümüzde iman ateþi ruhunda .
Tutunuruz o göç kapýsýnýn felah bulmasý her zaman duamýzda...
......
Ezanda sevda,rahlede büyüksün
Secdede ensar ruh’ta efruzsun .
Ey özümdeki hicret !
Surelerle gel, ayet ayet yaþamaya baslarým her nefeste göç etmeyi...
Meryem Karapýnar
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.