Uçan Balıklar
Bilmezdim böyle güzel susabildiðini...
Hayretler içindeyim
sende göremediðim
enginlikler önünde...
Deniz dalga-dalga sahile vursa da her þeyi,
sen tamamen farklýydýn,
beni içine çekiyordun - derinliklere...
Sana doðru durmadan ilerledikçe
tedirgin de oluyordun boðulmamdan...
Beni hemen suçlayýp çok da kýnama,
çünkü henüz ömrümde
tersine dalgalanan bir deniz görmemiþtim...
Çok da çýlgýn deðilim bu sýralar nedense
hatta tam tersine -
gerginim, ezginim ve eski bir haber - yalnýzým...
Altý yüzyýldýr teþekkülünü bitiremeyen
elli milyonluk halkýn arasýnda yalnýzým, güzelim...
Biliyordum ki,
boþuna deðildi benim kitleye olan kýzgýnlýðým,
aramýza girmeðe de yüz bulmuþ þimdi...
Kendin bir bak,
elimden almýyor mu bana seni andýran
ve ruhumu dindiren her þeyi?!
Önce o sevimli ve sessiz gölün simasýný deðiþtirdiler,
sonraysa seni düþünüp hayallere daldýðým
o küçük kafenin de yerinde
giyim maðazasý açmýþlar...
Ne kadar berbat olsa da,
geriye tek hafýzam kalmýþ...
Halbuki, bir zamanlar
hafýzamý kaybetmek en büyük arzumdu...
Elimden almýþsýn iþte sen o arzuyu da
nasýl hafýzamdan vazgeçebilirim,
senli hatýralarým da eðer ordaysa?!
Tüm bunlara raðmen karamsar mýyým?
Asla...
Benim ki ellerim var sana uzanan,
Mutluluksa parmaklarýmýn uçlarýnda -
en sade duygulardan
ruhumun zerreleri sana doðru kaçabilirler...
Hayal bile edemezsin ve inanmazsýn:
öylesine sevinçliyim ve mutluyum ki...
Öðrendiðim o günden ki,
balýklar da...
Evet, balýklar da uçabilirler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.