BİR ŞEHİRSEM YA DA BİR ŞİİR...

Adým Paþabahçe:
Mýsýr püskülü saçlarý var rüyamdaki çocuðun,
Adým Ýstanbul misal.
Masallar g/örüyorum haczedilmiþ o iki yakasýnda þehrin
Olasý elbet gelmezken iki yaka/m bir araya
Ve iþte tetiklendi arayýþým
Tartaklandý da ruhum
Taziyelerimi sunuyorum canlý ölülerime.

Sýrdaþým bir iklim
Sinmedim de ben insanlarýn nazarýnda
Kaykýldýðým þu meal
Yüreðin çeperi olsa olsa hayal
Yüklü dünyamdan firar ettiðim gerçekler
Düþünmeden sevdiðim
Ýyi kötü kendime içerlediðim
Hicvinde doðanýn
Titri belki de mizacýmýn
Tinimde saklý acý ve kaygý ve dolunay.
Adým ne mi?

Bir þehirsem þiirler ördüðüm
Bir þiirsem þehre duyduðum aþkýn
Yansýmasý ve yankýsý sözcüklerim,
Yâd ettiðim
Yar bildiðim
Dost edindiðim
Bir iki ve üç
Ve týp
Ýþte uyandým, sevgili yabancý.

Ve sen ve sen
Biz olmaya öykündüðüm onca insan
Ahalisi yüreðimin
Seferberlik ilan ettiðim günün gecesi
Öldürdüðüm nefsim
Aþka düþtüðüm ve güzel Rabbim
Ve caným neslim
Ýklimlerden dua,
Ýkilem yüklenmediðim
Baþým gözüm üstüne sevdiklerim
Yalan olsa bile gözümün içine baka baka söylediklerinin
Farkýnda olsam ne ki?
Ben dost bildim tüm sevdiklerimi.

Sosyal Medyada Paylaşın: