METANETİM

Yüksek hislerim, gecenin dehlizlerinde intihar düþünceleri
Depresif süreçte dile getirdiðim her þey yüreðimi katletti
Bu içimin derininde ki kuyu, hayatýn her aný yaþatýr kasveti
Önüne serdiðim tüm bulgu zamanýmý daraltan vahametin ta kendisi
Sevginin kaderime vahþeti, bu hasret bir halkýn dilinin yasaklamasý gibi
Bir isyan zincir vurdu dilime, doðrulttuðun silahýn girsin kalbime mermisi

Güzellikler açsýn kalbimde
Düzenli kanar düþlerimde
Sevginin bedeli daðlarken,
Bunaltý dört bir tarafýmý sararken geçtim aþkýn çemberinden
Ama hala ateþler içindeyim arafta gezinirken

Paradokslarýmý paranoya kýlan paradigmalarý yerle bir ederim
Panoramik bir fikir veya takýntý dönüþürken sanatýma yenilgileri yere sererim
Düþünsene bir paramnezi olduðumu, ruhumu kaybederim
Artýk durulmasýn dedim fakat yine bir karmaþýklýðýn içindeyim
Eðer küçücük bir parýltý görürsem peþinden giderim
Allah’ým hiç þüphe etmedim, tek dileðim sevinmektir
Ayýrma minvalinden beni, ne olursa olsun dayansýn hep metanetim

Sosyal Medyada Paylaşın: