KAYIPLAR PARKI
Ýçine at tüm dehþeti
Dilinde dua, duy sesimi derken yüreðinde hüznün ateþi
Dedim birden nedir bu derin sessizlik? Hayrý alamet deðil
Gelir bitmek bilmeyen hadiseler, kaplar vahamet her saniyeni
Cehennemi resmeden görüntülerin zihnime iþkencesi keser nefesi
Gezegenin ceremesini öder iyi niyetli, ekseri esefli ve ezilmiþ
Bu bedenler acý gerçeðin harcý
Kalbimizin her parseli farklý bir mezarlýk
Hangi birine yas tutalým, kayboluyor bu yolda her arkadaþým
Kadere sataþýrken her adýmýmýz mý yanlýþ?
Küçük bir çocuðun hastaneyle imtihanýný anlatýrken,
Dedim ki sus dinlemek istemiyorum, yeter artýk!
Ruhum da beter bir sancý, sanki çaresiz bir hastalýk
Yakamý býrak, kuyunun derinliðinden yeryüzüne çýðlýðým tüm geceyi sarstý
Beynimi ele geçiren elemli sanrý, devremi yaktý
Dengesiz davranýþlarla hepten þaþýrdýk
Heyula elektriðimizi kesti hayatla, evreninde hapis kaldýk
Bir sabah uykumuz bölündü, tüm günümüzü endiþeye býraktýk
Ýmkaný olmayan umutlarla yola çýktým, faili aklým
Hiç hakketmeyenler nasibi alsýn, gaip yarýným
Geleceðimize hail yargýçlarýn düzenine kavi sabrým
Anlatmasý tarifsiz zamanda mailimiz hangi günahýmýz?
Rüyamý mahveden mazi halimizi tabi etti kahýrlara
Dünyamý dar etsin saki, zati fahri sevgim kalýr parkta
Sözlerim etkilemesin seni, bu yazdýðým deðil eleji
Kaþlarýn düþmesin böyle hisli hisli anlatýrken sana seneleri
Öyle dik dur her zaman ki gibi, göm bir mezara düþlerimi
Bir gün dahi mahfi anýlar gelmesin gönlünün köþesine
Öldü tüm güllerim, salasý okunur tüm þiirlerin
Sirayet eden bu yabancý hislerin yok artýk bir sebebi
Bir mevziden bir mevziye yaðan mermilerin ortasýnda delik deþiðim
Agnoziyken algým toparlayýp hiç bir þey söyleyemedim
Katatonik bir hasta gibi dilim býçak kesildi
Analojik iki arkadaþ gibi deðil sevdam, bambaþka bir boyut külfetim
Ýkirciksiz içindeyim mahþerin, kim bilir kaç kez öðrendim yenilmeyi
Patetik bir melodi kursaðýma dizsin en güzel günlerimizi
Kronik travmalarla geçmiþe rehin beynimi kurtarýr elbet bir gece metanetim
Her þey tertemizken dinlemediði marazi birinin anlatacaðým nasýl kirlendiðini
Bilinmezliðin esiriyken çekip çýkarýr kalemin yüceliði
Bir matem sürecine benzerdi, öyle gökyüzüne bakýp seni dilendiðim
Ama hala direnmekteyim sevgi selinin kesiklerine, sýzlarken tüm kemiklerim
Kilitledim diþlerimi, saptýrma gerçeði, geçecek gibi deðil sinirim
Topraðýna ezeli acýlar gömülmüþ bir þehrin gülmeyen yüzlerindenim
Nevzat Çelik gibi daraðacýnda ümitli mürekkebim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.