GEL GÖR Kİ BİLEMEZLER RABBİME KOŞTUĞUMU...
Doz aþýmýdýr benim sevdam
Dilaltý yalnýzlýðýma iyi gelense, saatimi kurduðum
Sabahýn soluðunu yarým yamalak duyduðum
Öyle ya: geceleri yaþarým ben
Aþabildiðim bentler
Bazen þaþkýnlýkla yine yeniden kendime rastlarým
Bir içimlik addedilir benim þiirlerim
Ah, kör olsun ki gözlerim:
Onlar benden birer parça
Anaç yüreðimde saklý þadýrvan
Ýçine saklandýðým kozam
Bilsin de tüm dünya bilmeli de:
Þiirlerdir benim hayattaki son kozum
Elemine ettiðim dünüm
Göðün þapkasý çýkardýðým
Ýçinde saklýdýr benim tanrýsal dokunuþlarým
Gel gör ki; aciz bir kulum ben
Anbean Rabbine yürüyen
Ölümdür dilemmasý ömrün
Bir de sözcüklerim þerit deðiþtiren
Ana yolda yürürüm:
Bastonum sevgi…
Zaman zaman saparým tali yollara
Aymazlýðý yalnýzlýðýn
Tabanlarý yanar kalemimin
Dile kolay asla kendime rast gelmediðim
Her köþe baþý
Her yokuþun da olsa keþke çýkýþý
Çýkmaz sokaklarda saklýdýr benim bir araya gelmeyen
O iki yakam
Belki de bu yüzdendir Ýstanbul benim ruh ikizim.
Bir yakadan sekerim diðerine
Oysaki düþtüðüm devasa bir çukur
Kanat açarým yine diktiðim þiirlerle
Yaka paça koyarlar beni kodese
Ne de olsa kendi ellerimle öldürdüðüm yazgým
Yanýk koksa ne ki yazdýklarýmýn ucu?
Neye yarar ki yazdýklarým?
Gel gör ki bilemezler Mevla’ma koþtuðumu
Bir þiirden fazlasýdýr yangýndan kurtardýðým
Elbet dik baþlý kalemim
Nameler sökün eder
Hüznüme sirayet eden dokusu sessizliðin
Bilemezler de kulaðýma gelen seslerin rücu ettiði
Ruhumu…
Üçgendir bazen ruhum
Bazen eþ kenarlý üçgen
Bazen yamuk yaparlar
Bense kaskatý kesildiðim kadar
Uzatýrým sahip olduðum tek doðruyu:
Ýmla hatasý deðilim ben
Ýmar affýnda yasaklanmýþ bir bina hiç deðil
Ýhbar ettiðimdir
Ýçimde saklý cennet
Sivri deðildir dilim
Sevecen olmayý bir ömür sevdiðim
Gel gör ki üstüme çullanýr gölgeler
Marifet bildikleridir
Ýki yakamdan çekiþtirdikleri.
Minvalim hep ayný
Mealimse zaman zaman farklý
Üç yasam vardýr benim bir o kadar çoðul yasým
Yaþým ne ki yaþaran gözlerimin yanýnda?
Seyrüseferidir bilinmezin
Saklandýðým kadar da aklandýðým
Elbet teselli bulduðum Rabbin tecellisi.
Kanýksadýðým: sevgi ve inanç boylamý
Büyüyen gözlerim nasýl ki umuda baþ koyan
Benden bilirler de baþlarýna geleni
Oysaki bir sýfatým dahi yoktur benim
Sýr olan neyse ifa etmedim mi þiirlerimde?
Zanlardýr uçuþan
Bense kuþ gibi çýrpýnan
Masum kaldýðým kadar mazlum olsam da
Asla dokunmasalar ya yarama
Yasadýklarý ne çok kinaye
Yaþadýðýmsa alnýmýn akýyla
Baþ koyduðum adeta bir manzume
Münazara ettiðimdir ulu Rabbim
Sessizliði ile koruyan kollayan beni
Tek damla yaþým dahi heba olmadý hem
Baþ koyduðum yolda saklýdýr hüviyetim
Allah rýzasý için yaþayýp yazdýðým nasýl ki belli
Asla da beylik deðildir varlýðým
Benden bana uzanan bir yol nasýl ki kaygan
Lakin ayakta kalmayý da bildim bileli
Þerh düþülesi bir þiirden öte
Sözcüklerimde saklýdýr asaletim
Sessizliðime mazeretimse þiirlerimi sunduðum
Þu vaveyla ki kayýp gideceðim bir gün bir yýldýz gibi
Kuyruðuma takýlý kalemimi de gömsünler benimle
Sancýlandýðým dünyadan çok öte içimde ne ise saklý
Sarmalýnda sevginin bir ömür böyle mutlu olmamýþtým
Tanýþtýðým o ilk gün kalemimle
Kalender meþrebiyim sözcüklerin
Bazen kalem-kakan mizacým
Kaybolduðum eksen ne ki kardýðým sevgiyi
Mademki koruyup kollayan Yaratan
O halde yola devam
Nakaratým ise engin ruhum
Nazenin yüreðimde saklý tuttuðum o derinlik gibi
Gözlediðim ve özlediðim
Tutuþan bir ateþ ki
Beni taþýyan en ulvi
Makama sevginin meali
Nasýl ki Rabbimde gizli
Ve þiirlerimdir izini sürdüðüm sonsuzluðun hicreti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.