Sýnedeki sürahiye fitne dolmuþ ey gönül
Kin daðýna otað kurup kýþlayandan uzak dur
Nazargâh-ý ilahîye arsýz olmuþ "Bey" gönül
Hoþ gelene mezhep sorup dýþlayandan uzak dur
Hayy’dan gelen haslet ile bezeyerek özünü
Sebat eyle menzilinde ukbaya dik gözünü
Bir besmele ya da selam yakýþýrken; sözünü
Ýnat ile þerre karýp baþlayandan uzak dur
Can yurduna kuþ gönderen kafes kurmuþ fanustan
Lakin, bil ki tekin deðil gezdiðimiz her bostan
Nice veciz söz var iken Mevlana’dan, Yunus’tan
Her kemini kine sarýp taþlayandan uzak dur
Bal tadýnda muhabbete bulaþtýkça siyaset
Bileniyor kör býçaklar; yeni deðil bu adet
Kalp kýrmayý günah bil sen, onarmayý ibadet
Ar-adabý abes görüp boþlayandan uzak dur
Al sancaðýn sînesinde bulmuþ iken ilacý
Tefrikanýn pençesine kaptýrmýþýz; ne acý!
Meyvesi her derde þifa sevgi denen aðacý
Kin denilen diken ile aþlayandan uzak dur
Ne Acem ne Rum’dan öte, ne Halep’te, ne Çin’de
Hayýr ve þer, her ne varsa hepsi kalbin içinde
Bir çakalý adam edip dar gününde geçin de
Rüyasýnda bile hinlik düþleyenden uzak dur
Dünkü masum mülayimler dönmüþ sinir küpüne
Kim bilir kaç can kýrýk ki kan sýzýyor dibine
Yanaþmadan incele bir, bak dilinin tipine
Yaftasýyla yola düþen, fiþleyenden uzak dur
Ýnsanoðlu sanatkârdýr gönül tezgâh söz desen
Bir kilimi paspas eder incitecek söz desen
Varsýn kýrsýn mütecaviz; güzel, veciz söz de sen
Kilimine kinden nakýþ iþleyenden uzak dur
Mecit Aktürk
*** ÞÝÝRLERÝME -MÜMKÜNSE- ELEÞTÝRÝ HARÝCÝNDE YORUM YAPILMAMASINI RÝCA EDÝYORUM....***