ESKİ HATIRALAR

ESKÝ HATIRALAR

Köy odalarýnda muhabbet koyu
Ýki lafýn belin kýranlar vardý
Güze bekletip de þenliði toyu
Düðünü derneði kuranlar vardý..

Kepez takýlýrdý gelin baþýna
Sürme çekilirdi gözün kaþýna
At üstüne binmek gider hoþuna
Üzengilik buzað alanlar vardý...

Pýnara ýslardýk katýðý, yaðý
Baharda kazardýk teyeði, baðý
Baþý dimdik duran Engizek daðý
Yaylasýna çadýr kuranlar vardý..

Köylüm orak ile ekin biçerdi
Yaz gelince yaylalara göçerdi
Aç mýsýn demeden sofra açardý
Misafire kýymet verenler vardý...

Deste çekilerek harman yapýlýr
Anadudla yaba omza atýlýr
Ýmece usulü keþik tutulur
Harmaný düvenle sürenler vardý..

Ateþ yakýlýrdý tarla baþýnda
Kavurga piþerdi ocak taþýnda
Mal malel güderdik çocuk yaþýnda
Azýðý beline saranlar vardý...

Ýncirin sütüyle teleme çalýp
Ýnatçý merkeple yollarda kalýp
Koyun otlatýrken hayale dalýp
Þehiri düþünde görenler vardý.

Dere kenarýndan yarpuz toplardýk
Yaþlýlarý ihmâl etmez yoklardýk
Kýþlýk pendiri tulumda saklardýk
Aman ne tipiler, boranlar vardý..

Bacým kazan kurup ateþ yakardý
Bakýr teþt içinde pýrtý yýkardý
Onca çamaþýrý elde sýkardý
Don yýkarken tokaç vuranlar vardý...

Anam að yün ile kirmen eðirir
Yüklüler tarlada çocuk doðurur
Kýzlar on yaþýnda hamur yoðurur
Balta ile odun yaranlar vardý...

Söðütün dalýndan yapardýk düdük
Bizim çil horozu kesip de yerdik
Buðdaydan nohuttan piþirip hedik
Konuya komþuya verenler vardý...

Koruk terletmesi ne de datlýydý
Bir sülale vardý daim bitliydi
Evimizin önü urmu dutluydu
Çýrpmak için yaygý serenler vardý...

Toprak idi damlar, kýþýn akardý
Eskiyen mertekler çürük kokardý
Odunu olmayan tezek yakardý
Vicdanýna hesap soranlar vardý.

Ne uçak bilirdik, ne vapur, gemi
Gökkubbe altýnda sohbetin demi
Gurbete düþerdi gençlerin tümü
Acý acý öten trenler vardý...

Yalakda sulanýr kuzu koyunlar
Güneþin altýnda yanýk boyunlar,
Sinsin ateþinde nice oyunlar
Oynayýp halaya duranlar vardý

Gara lastik yoksa firez batardý
Güllerinde dertli bülbül öterdi
Yaz geldimi nohut , pakla yeterdi
Ömrünü tarlada verenler vardý

Þeleði sýrtýnda çeker yükünü
Kýþýn herkes takar idi börkünü
Pinniðe bastýrýr tavuk gurkunu
Nice telef eden gýranlar vardý

Garip Nurgül köyün hasretin çeker
Gönül bahçesine özlemler eker
Uzaklara dalýp boynunu büker
Kalbinde matemli törenler vardý..

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K.MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: