pencereyi aç, gün kýþ yapraklarýný döktü, aç aç sonuna kadar aç, gözlerini, gözlerinde ki pencereyi, iki serçe, býcýr býcýr, konuþur,
aþýkla maþuk gibidir, havada ki pus, çamaþýrlýkta ki basma entarisi, alý al çalan, sularý durulmayan,
çocuktur iþte, kanlý canlý, tüm kapalý perdeleri, tüm kapalý pencereleri, tüm ocakta ki kazanlarý,
açar, açar , açar, bir gülüþü yanaðýnda ki çukura, bir melodiyi dilinin küskün tellerine, açar, açar, açar,
tüm kalbinin duvarlarýna, tüm kapalý kapýlarýna, tüm örtülü düþlerine, ahhh ki çocukluðum, asýldý çamaþýr teline akça pakça bir gülüþe… Sibel Karagöz #sibelkaragözþiirleri #sibel_karagoz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.