Az önce iki kalp arasý Mumlu bir masa açtým, Telaþlýyým gözlerimde saat geçmiyor, Asabiyim aðzý henüz açýlmamýþ bir kitap gibi, Kulaklarým kapý ziline aþina Bir salonda Bir mutfaktayým Gölgem balkona kaçýyor, Balkonda soyunarak baharýn ceplerini ayrýk çiçekler yoklayan siyah bir kadýn var: Üstümü evrenin yalnýzlýðýný örterek.
Ümit Kaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Umitizm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.