KADINLARIMIZ
KADINLARIMIZ
Buðday versen aþ eder undan hamur yoðurur
Canýndan can koparak evladýný doðurur
Emanettir erkeðe ol Rasûl’üm duyurur
Anne olup cennete akar kadýnlarýmýz.
Eþ ve evlat uðruna süpürge eder saçýn
Ömrünü çekinmeden hep harcar onlar için
Derdini, kederini içine atar niçin?
Sevdanýn ateþini yakar kadýnlarýmýz.
Gün içinde kaç role kaç kimliðe bürünür
Evlat olur, eþ olur, anne olur döðünür
Ýki tane eliyle yirmi iþe bölünür
Kaç meslek önlüðünü takar kadýnlarýmýz..
Beklediði sevgidir çok þey istemez senden
Duyguya önem verir önce tenden, bedenden
Ýntikamý acýdýr ona yanlýþ edenden
Ciðerini aðzýndan çeker kadýnlarýmýz..
Tutmasýný bilmezsen dikenini batýrýr
Sevgi þefkat verirsen yüreðinde yatýrýr
Sevdasý bir yiðidi kaf daðýna götürür
Sevdiðine gül olup kokar kadýnlarýmýz..
Açlýða yoksulluða katlanýr da öf demez
Sevdiðinin sýrrýný ketumdur ele vermez
Her þeye katlanýr da ihaneti affetmez
Çocuklarýna sevgi eker kadýnlarýmýz..
Nazlý yârini yollar ardýndan su dökerek
Allah’ýma ýsmarlar ellerinden öperek
Arkasýndan tevhidler, tesbihatlar çekerek
Yârinin yollarýna bakar kadýnlarýmýz...
Tarlada eþlerinin teðine teð dururlar
Savaþta Nene hatun, Senem Ayþe olurlar
Yiðidinin göðsünde saadeti bulurlar
Aþk oduyla ocaðý yakar kadýnlarýmýz..
Alný açýk, baþý dik namusuyla çalýþýr
Þu hayat kavgasýnda kendisiyle yarýþýr
Çizgi düþer yüzüne, belki biraz kýrýþýr
Ar perdesini göze çeker kadýnlarýmýz..
Gönül vermiþse yâre mala mülke hiç bakmaz
Yâr kolunu takar da altun bilezik takmaz
Yokluktan caný çýksa, sevdiceðinden býkmaz
Çamaþýrý elinde yýkar kadýnlarýmýz..
Yalnýz kalmýþsa eðer yoksa yanýnda eþi
Takýlýr arkasýna çakalýn dördü, beþi
Tek tabanca kalýnca vallahi zordur iþi
Ýnci gibi gözünden döker kadýnlarýmýz..
Hor görüp de kadýna sakýn zulüm etmeyin
Sahipsiz olanlarý hakir görüp itmeyin
Günahsýz kadýnlara iftiralar atmayýn
Mahþerde yakanýza çöker kadýnlarýmýz...
Küçücük bir kýz iken anasýna yardýmcý
Abisinin gözünde yumuþ uþaðý bacý
Babasýnýn evinde býrakýr tahtý, tacý
Teliyle duvaðýyla çýkar kadýnlarýmýz...
Garip Nurgül sus artýk yeter döktüðün diller
Güzel kusursuz olmaz dikensiz deðil güller
Çenemiz düþer bazen, olur bize bir haller
Üzülünce dudaðý büker kadýnlarýmýz..
Nurgül KAYNAR YÜCE / K.MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.