BENİM

Fýrtýnaya tutulup yazýyorum kalbimi,
Sýrýlsýklam dikenlerde kanayan benim.
Sürmeleyip sakladýðým fikirsizligimi,
Dokunmadan susayým dudaklarýnda.
Müptelasýyým can çekiþlerimin.
B ý r a k...
Daðýlayým bulutlarýna,
Yaðmurlarýnda.
Bu meçhul seslerin sahibi benim.

Býçak açmaz aðýzýn öncesi,
Kilitlerinden söküleyim sabrýmýn,
Soyunup ateþlerine yasaklarýmýn,
Uyumadan sarayým kokunu,
Dünyayý silkeyip yoklar içinde,
Bir varda bulduramam kendimi,
Kes umuttan kavilli yeminlerimi,
Keyfi keder zaptý zor yalnýzlýðým.
Çýkmaz sokaklarýn çýðlýðý benim.

Bir çýrpýda dök canýmý sessiz sedasýz.
Gelip geçiyorum iþte göç vaktidir vedasýz.
Kalpten saçýlýrda tövbeli duâlar.
Hiçler dünyayý yeminli dudaklar.
Beyhûde telâþým hayli vakitsiz,
Her yerimden viran eyle ömrü ecelsiz,
Sol yanýmda sýmsýký acýsý,
Yürekten dile düþer,gönülden ele.
Kadim ayrýlýklarýn aðrýsý benim.
G e l yâr,
Ruhu acýtmadan sýzýlar.

Meral YAÐMUR
Sosyal Medyada Paylaşın: