KAYISI ÇİÇEĞİ

KAYISI ÇÝÇEÐÝ

Ne zaman yaðmur yaðsa
gözlerin gelir aklýma
Islanýrým
Hani,
Kirpik ormanlarýnda biriken þebnemler
Çisil çisil düþerdi yanaklarýna,
Titrerdi ya dudaklarýn,
Bir damla gözyaþýnla kahrolurdum.
Atardým kendimi arnavut kaldýrýmlara…
Sýrdaþý olurdum gecenin koynunda ,
Sýrýlsýklam olmuþ karanlýk sokaklarýn.

Ay geceye küserdi yokluðunda,
Yýldýzlar suya düþerdi.
Her damla gözyaþýmla,
Kalbimde kanayan
Kýrmýzý bir gül yeþerdi

Ne zaman cemre düþse topraða
Karýncalar çýksa yuvalarýndan
Kanat çýrparken arýlar kelebekler
Uçuþ uçuþ saçlarýndýr hatýrladýðým…

Sen ince sýzým, servi boylum, yürek aðrým
Saçýnýn uçlarýna kalbimi baðladýðým
Ömrümü ömrüne eklediðim
Bir kayýsý çiçeðiydi gülüþün
Aylarca açmasýný beklediðim…

Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: