AH, AŞK DAĞLARI DEVİREN...

Gün yüzlü bir seyyah adeta
Aþkýn tebaasý iken yürekte sürülen sefa
Bilemezler de yanarken kimi zaman içten içe
Sözcüklerin muhtevasý bazense
Duygular arýzalý bir nodül gibi
Sevecen bir aksansa yaþamak
Renkler de gölgesi
Elbet sevgiye mazhar olan
Putlar kýran yarýnlara umutla dokunan.
Bir vecize bazen
Oysaki cendere ara ara yaþanan hayat
Saklý tutulasý umudun perdesi
Ve iþte açtýk ardýna kadar
Hem sevgiyle inançla sarýlý deðil mi kader?

Bir gonca kimi zaman
Belki de hanýmeli
Yüreðin zincirlerden kurtulduðu
Sözcükler ve sevgi þairin zaferi:
Yalnýzlýksa kýlýf biçilen
Hoyrat bir rüzgârsa
Ah, aþk, daðlarý deviren.

Yanýk teni özlemin
Elbet þairde saklý gizem
En çok kendine yabancý
Bir o kadar tutkulu içindeki çocuðun sesi
Sessizliðe ve kötülüðe bayrak açan
Hele ki o nazenin notalar
Þair yazarken arka fonda perde perde sesi duyulan
Gel gör ki;
Geceye ve sessizliðe mazhar
Dokunuþu kalemin.

Elbet beyitler aþýran bir sel gibi
Bentleri kýrdýðý
Ýki eli kanda da olsa
Kanmaksa hayata
Kandýrmadýðý kadar kaynayan yüreði
Zemherilerde üþüyen o umut çiçeði?
Bazen gül bazen karanfil
Kokusu dünyalara bedel sevginin ve evrenin
Karanlýðý ört bas eden
Seyyah yüreði ile beyazý ve aydýnlýðý seven ve seren.

Þimal yýldýzý kimi zaman
Þiarý hayatýn
En çok da içinde saklý neyse söylenmeyen
Mademki Yaratan vakýf her birine
Yazmakla iþtigal sevecen yürek
Sevdaya zemin hazýrlayan sevgili felek
Yanlýþ yapa yapa
Daha çok sevmek illa ki
Issýzlýðýný kýran her hece
Hecelediði kadar da hayatý meþkle.



DOSTLARDAN ÝNCÝLER



Yaþamadan bilmeyen aþk ve sevdâ nedir der
Sevdiðini söyleyip kendine eþ tutmaktýr...
Ömür kafesteki kuþ elinden uçup gider
Hayat elimizdeyken sevdâyla kuþatmaktýr...

Aþkýn nakkaþý Ferhat tutulmuþtu Þirin’e
Daðý deler aþkýný nakþederek derine
Kayalardan aþaðý Ferhat’ýn üzerine
Sevdiðine sözünü ölüm olsa tutmaktýr...TEÞEKKÜRLER ÞÜKRÜ ATAY HOCAM

Sosyal Medyada Paylaşın: