MÜLTECİ ÇOCUK ve UÇURTMA
Ben uçurtmanýn ipini tutmadým hiç,
Ýpini çekmedim...
Rengini görmedim, bilmedim,
Duymadým adýný çocukken.
Uçurtma uçurtmanýn,
Tadýna varmadým, hikayelerde anlatýlan.
Havaya, kuþlara karýþan,
Uçurtma uçurtmadým.
Uçurtma, uçurtmalar,
Sahi uçar mý havaya, göðe,
Ýpini çocuk ya da çocuklar mý tutar.
Baba, dede mi yapar,
Anne mi boyar rengini?
Rüzgara kim býrakýr salkým saçak,
Püsküllerini...
Uçurtma uçursun diye mi yarattý tanrý,
Göðü çocuklara?
Ey ben,
Bir zamanlar ben çocuk deðil miydim?
Uçurtma uçurtmadan geçen çocukluðumu,
Kim ve kimler, nereye sakladý?
Ya da uçurtmalar gökte süzülürken,
Beni kim, nereye sakladý,
Ya da göðü?
Ya da tanrý, nereye attý çocukluðumu,
Bilen, gören, duyan var mý?
Hiç bir fikrim olmadý...
Kimin veya hangi çocuðun,
Çocuklarýn uçurtmasý, uçurtmalarý olur!...
Çocukken benim uçurtmam olmadý.
Bunu biliyorum...
Uçurtma demek, baba demek,
Ben çocukken babam yanýmda olmadý...
Gökyüzü uçurtmanýn yurdu mudur?
Uçurtma, çocuðun çocuðu mudur?
Bir fikri olan var mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.