KARAYUSUFLU MEMİK AĞA

KARAYUSUFLU MEMÝK AÐA

Aman yetim kaldýn doymadan babana.
Aman baban da gitti harbe, yabana.
Aman uruðum, yazýlarým diyerek,
Aman ömrünce beylik ettin obana.

Önüne de büyük dertler getirdiler.
Oymaðýnda koptu nece çatýrtýlar.
Aðam, beyim, sýzýlarýmýz diyerek,
Sonunda bahtsýz ömrünü bitirdiler Memik Aða’m.

Aman yekindin yaslandýn sað koluna,
Aman doymadan da kýzýna, oðluna,
Aman yavrularým, kuzular diyerek,
Aman kalkýp yollandýn Antep yoluna.

Tutup, odun salacaya yatýrdýlar.
Karlý yollarda at ile götürdüler.
Dört babayiðit çamurlara çökerek,
Kýraç’ta, ana yola da yetirdiler Memik Aða’m.

Aman kuzgunlar konmuþ geniþ merana.
Aman sýrtlanlar dalmýþ meþe ormana.
Aman yaylak, otlak, mera, orman deyip,
Aman göz koymuþlar açtýðýn tarlana.

Tutamadýk yerin, bizi bitirdiler.
Susuz götürüp te, susuz getirdiler.
Baba yurdunu boþ býraktýnýz deyip,
Nafi der, haneni yýkýp batýrdýlar Memik Aða’m.

NAFÝ ÇAÐLAR
27 Þubat 2022 Pazar 09.27
Y.Ova / K.Çekmece / Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: