Kimsesizlik

Beni fazla övmeyin.
Ýstemem.
Biraz eski kafalýyým ben.
Biraz da eskimiþ beden.
Övecekseniz þairleri övün.
Yitip giden.
Okuyacaksanýz bir mýsra þiir okuyun.
Hiç düþünmeden.
Beni fazla övmeyin.
Utanýrým.
Bilmem þiirden baþka bir þey.
Düþünemem.
Yorulmam hiç bir þiiri bocalarken.
Yaþarken bir yandan.
Yorulmam okurken þairlerin hüzünlerini.
Can çekiþmelerim duyulmaz benim.
Beni fazla övmeyin.
Ne kalýr geriye hatýralardan baþka.
Ne alýnabilir geriye zaman.
Ne de yenebiliriz ölümü.
Þimdi bir geminin güvertesinde,
Alacakaranlýða doðru bakýyorum.
Gelsen kovamam seni.
Gelmesen bozulmaz sessizliðim.
Fýrtýnalar kovalýyor beni.
Peþimde bir sürü terazi balýðý.
Ve birkaç fýrkateyn.
Beni fazla övmeyin, istemem.
Aþým þiir, iþim þiir.
Ne olduðum bellidir.
Aman beni övmeyin.
Övülecek bir yaným yoktur benim.
Olsa olsa bir þiir olurum tek dizelik.
Daha ne olur bu adamdan.
Þair ruhuyla örter sessizliðini.
Övmeyin onu, övmeyin...
Sosyal Medyada Paylaşın: