týka basa sensizlikten yani fýrtýnadan kaçarken düþüyorum gözlerinde büyüttüðüm aðaçlara çarpa çarpa
siyah bir masal kaplýyor yüzünü kanayana kýrýlana boðulana kadar okuyorum dudaðýndaki ayazý küle dönen dilimle
çemberinden geçiriyor göðsün yýldýzlarý boynun lavanta bahçesine salýncak nefesin uçurum ve büyük bir sahneye açýlýyor avuçlarýn meydan okuyor, harabem oluyor
yuttuðum sözleri dizlerime yazýyorum artýk baþlangýçtan öncesine gitmek istiyor ayaklarým bir adým bile atamýyor ayaklarým ne olur al bu aðrýyý benden çünkü suçum deðil !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nef' Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.