Ey ceylan bakýþlý, bilirim ki denk görmezsin beni,
Sanýrsýn ki güzelliðin daim olacak öyle mi?
Bilmez misin sen, Aslý ile O’na yanýk Kerem’i.
Ýstemem senden baþka, Kerem’e Aslý olsa bile.
Ahu gözlü dilber, güvenme endamýna boyuna.
Nice güzeller güvenmiþti atasýnýn soyuna.
Kamber ile Arzu katýlsa da muhteþem toyuna.
Ýstemem senden baþka, Kamber’e Arzu olsa bile.
Sevdalýyým mah-ý cemaline, olmuþum dildâde,
Bu öyle bir aþk ki, Þirin ve Ferhad’dan da ziyâde
Susamýþ dudaklarýma ver, leb-i canandan bâde
Ýstemem senden baþka, Ferhad’a Þirin olsa bile.
Olmasa idi Mecnun’un aþký, olmazdý ki Leyla.
Yok ise aþk ve sevda, tatsýz döner inan ki dünya.
Sevdan hara koydu kül eyledi kalbimi rüveyda.
Ýstemem senden baþka, Mecnun’a Leyla olsa bile.
Ey dilber-i nadide mest eyledi beni gülüþün.
Zihnimin her köþesine nakýþ nakýþ örülüþün.
Kor eyledi yüreðime damla damla süzülüþün.
Ýstemem senden baþka, cennetten huri olsa bile.
H.D.S.
MAH-I CEMAL: Ay yüzlü.
DÝLDADE: Gönül vermiþ, aþýk.
ZÝYADE: Çok, daha çok, /artma, çoðalma.
LEB-Ý CANAN: Sevgilinin dudaðý
BADE: Þarap, içki.
RÜVEYDA: Yavaþ yava,/ hoþ, nazik
DÝLBER-Ý NADÝDE: Eþine benzerine az rastlanan endamlý sevgili.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.