Uzaktýn! Çok uzak... Ölüm dedim! Ölüm aradaki mesafeyi bitirir belki... Eðildim öptüm hasretinden Uzun uzun sustum. Kalbim! Kalbimdeki daðýnýklýðý topladým. Bir kýyamet bu þehir... Fermanýn asýlýr elimi tuttuðun yerde Yitik kaderler sallanýr öptüðüm lebim’de Ne varsa içimde benden habersiz... Ne varsa içimde senden kalan.. Topladým...! Topladým attýðýn gittiðin yerde...
Uzaktýn! Çok uzak Vakitsiz gülen solgun yüzüm Beyaz bileklerim gömdüðün kýzýl ayrýlýklar Bir karanfil daha kanýyor içimde. Bu geceler öldürecek beni, birde yokluðun Unuttum hayel kurmayý... Söyle n’olur! Söyle kuþlar hiç susmasýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KOR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.