KIRIYOR

Anlatýrken hayatý dönüþtürüp öyküye,
Döküldüðümü gören “dillerimi” kýrýyor.
Baþa sarýp tekrardan çaldýðým o türküye,
Takýldýðýmý gören “tellerimi” kýrýyor.

Yokluðu anlatmak zor her þeyi tam mevcuda,
Sabýr ile bekleyen eriþir mi maksuda,
Çocuksu bir hevesle ne zaman bir umuda,
Tutunduðumu gören “ellerimi” kýrýyor.

Gerçeðe kör gözümüz çoðu zaman uykuda,
Elbette hayýr vardýr gerçekleþen vukuda,
Dertlerin döküldüðü tek yer olan rükûda,
Büküldüðümü gören “bellerimi” kýrýyor.

Bazen isyan etsem de kaderimin kahrýna,
Aldanmadým zamanýn bu keþmekeþ asrýna,
Neye kýymet verdiysem bir tek onun hatrýna,
Eðildiðimi gören “dallarýmý” kýrýyor.

Gizlendim karanlýðý huzur veren leyâle,
Yârdan geriye kalan hoþ bir ân-ý seyyâle,
Benimseyip inançla sýmsýký bir hayâle,
Sarýldýðýmý gören “kollarýmý” kýrýyor

Seyyal Tanýr / 20.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: