BEN ÇOK YORULDUM

Ne kadar yaþasak da, mahkumuyuz ecelin,
Kâr mýdýr bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...
Bir cümlenin hakkýný, taþýmaya mecalin,
Var mýdýr bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Alnýmda derin çizgi,baktýðým o aynada,
Yaklaþýyor beklenen, sýra gelir bana da,
Uçsuz bucaksýz dünya, benim gibi sana da,
Dar mýdýr bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Gülizar gül kokusu,saçarken bülbülüne,
Hazan güze dökülen, yaprak mý Eylül’üne,
Kimseye kalmayacak, bu köhne yer gönlüne,
Yâr mýdýr bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Unut demek kolay da, unutulmaz hiçbir þey,
Neresinden tuttuysam, elimde kaldý her þey,
Ýnsan yaþar kalanla, bu canýmý yakan þey,
Kor mudur bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Üstesinden gelirim, sanýyor beni gören,
Ebediyen çýkmýyor, yüreðime zor giren,
Gurur yapýp araya, bunca duvarlar ören,
Ar mýdýr bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Her geçen gün tükenir, dermanýmýn dizleri,
Anýmsayýp dururum, býraktýðý izleri,
Yârda kusur aramaz, kýrýk kalbin gözleri,
Kör müdür bilmem amma, lâkin ben çok yoruldum...

Seyyal Tanýr / 19.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: