bazen bitmeyen bir sessizlik yaþanýr bir bozkýr uðultusu sarar uzaklýðýn karanlýðýnda kendi halinde köyün bekleyiþi kýsa ziyaretler gelenlerin dönüþleri sessiz hatta telaþlý yakýn uzak gurbetin insanýnda tuhaf bir bað unutur gibi seviyorlar giderek daha mý az seviyorlar ve hangi mevsim gelecekler köyün büyümüþ çocuklarý ve ne zaman yaþanýr yerinde durmak bilmeyen bahar ah yýllarýn çizgileri geleni gideni olmayan acýlarý irileþen yaþlýlar köyde akþamlar uzundur geceler geçmez yolculuktur öyle gün geceler olur ki usul usul sis basar bir çýð gibi köye dolar bilmiþ gibi köyün yalnýzlýðýný elem keder acýlarýný kendini iyileþtiren bir yaradýr beklemek kaç acý birden inen yürekler sabýrla dokur yollarý gözler durur dualarýn güzelliðidir hayata tutunmak köye yaslanmak..
mustafa kaya 17.02.2022 / istanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.