Bir ah çekip, Ýçimden düþündüm: “Þu gençliðimi niye son yýllarýma koymadýlar Veya bu aklýmý gençliðime” diye. Trafik levhalarý gibi dizilmiþ yoluma, Geçmiþ tecrübelerim… Hepsini okudum; En sondaki “Ümidini yitirme” diye yazýyordu. Sonra yine yoluma devam ettim: Anladým ki Kavgan yoksa Sevdan yoksa Hedefin yoksa Özgürlükte yok. Bereket yoksa Barýþ yoksa Hayallerin yoksa Mutlulukta yok! Hayaller, özlemler, özgürlükler; Su, hava, güneþ, deniz, çiçekler… kadar sahi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.