HEP SEVDİM HEP SEVDİM...

Bir düþün sevgili, bir düþün
Orta yolu tutturamadýðým kadar bir düþ’ ün
Ýzafi yansýmasýdýr uçuþan bunca kelebek
Bozguna uðradýðým asla deðil bir martaval.

Kök hücresinden þiirin:
Derlediðim hayatlar saklý küfemde
Beti benzi atmýþ tüm düþlerin
Sayýyorum birden ileri
Bazen dönüyorum baþa
Baþa tutturulmuþ bir not gibi
Yaslandýðým daðýn güncesi.

Önceme muhalif
Asýlý kaldýðým kaderin çýkmaz da sesi
Seslendiðimse muadili öncemin
Bir çocuk bir ergen
Sevdiðimden fazlasý
Arþýnladýðým yolun geri dönüþü.

Saðýrdým zamanýn birinde
Aðýrdan aldýðým hayat çýnlarken kulaðýmýn dibinde
Savsakladýðým mutluluk
Beyaz atlý prensi bekleyen olmadým ben
Çünkü hayatýn prensi de prensesi de bendim ezelden:
Beklediðim kendim
Uçuþan perdelerin arkasýna gizlendiðim
Gizimde saklýydý elem
Sonrama ömür biçtim
Dikiþ tutturamadýðým hayatýn nüvesi bildim sevgiyi.

Dualarým aralýksýz
Bazen çýðlýklar attýðým pervasýz
Pervazý mý gönlün?
Hep sevdim hep sevdim
Ýri buðday taneleri gibiydim:
Dolgun sezilerim ve baþým dik
Mizacýmda sýrnaþýk hükümler
Emir eri idim evrenin
Emrettiðim elbet beynim ve kendim.

Diþimi kamaþtýran bir acý
Gözümü kýrpýþtýrdýðým ihtiþamý
Gök kubbenin.
Elimden tutan kaderim ve annem
Elemine edemediðim kadar sarsýcý bir sýr
Serlerimi dertop eden kimsesizliðin i mgesi
Bir buluta öykündüm hep
Bir de umuda
Ufukta saklýydým içimde kalan nice ukde nasýl da densiz.

Rabbime sadýk ve sevdalý
Sevecen yüreðimle terk edemediðim bir beden
Aþkýn uyruðu hüzün
Hüznün yansýmasý þiir
Þiirin sýzlandýðý asla deðil gönül yarasý
Yarýladýðým ömür ne ki büyümediðim aþikâr
Gözümde büyüttüðüm insanlar kadar
Sevemedim en çok kendimi
Kýyýsýndan köþesinden nasiplendiðim fýtrat
Seferisi duygularýn
Firarisi þiirlerin
Fedaisi de aþkýn
Nemalandýðým gün ve gece
Nasipse en çok seveceðim yine ben kendimi.

Israrla arakladýðým sözcükler iç cebimden
Kat izimle yaþadým ve sevdim ben
Yürekten dökülense mürekkep
Ýzini sürdüðüm bir evren bir de meleklerimle sýrdaþ
Aþka dönük yüzüm
Rabbimle hasbýhal ettiðim aralýksýz
Beni bana sevdiren sadece iman gücü
Ýdraki zor olsa da gülümsemenin hörgücü.

Dikenlerim ve ben: açamadýðým bahçeler
Ýçimde þakýyan bülbül
Rozeti ruhun bandýðým sevgi ve umut
Kambersiz iken acýlarým
Katladýðým hayatýn satýr aralarýnda yaþarým ben.

Ýzafi deðildir sözcükler
Ýnancýn günbegün büyüdüðü
Asla isyan etmediðim
Sabrý katýk eylediðim
Aydýnlýk yüzü göðün
Bakýp da evrene gördüðüm en sevecen mizaç
Ýçimde yankýlanan o dev sarkaç
Meðerse benmiþim bana uzak
Benmiþim yine bana tuzak.

Ne bencil ne tek tüfek
Aþkla erdiðim bir makam
Mealim bazen; yaðan saðanaðýn
Kördüðüm ettiði içimdeki döngü
Akan yaþlarýmýn tesellisi
Tecelli eden her yeni günün ve her umudun
Israrlý sesi kaybetmeden kendimi
Kaybolmaksa mükerrer
Tevekkül yüklü kýblem ve mührümü bastýðým
Bitimsiz aþkýn sýrrýna vakýf olduðum kadar
Sonunda kavuþtum Rabbime ve kendime.


Sosyal Medyada Paylaşın: