GEL
Bu þehre bir daha gel.
Gözlerinde buðulu kalan yaðmurlarýnýda getir.
Umutlarý yeþertirsin belki
Gülüþlerin güneþ olsun olur mu?
Sesini yitirmiþ rüzgarým þimdi.
Daðlarýn uzanan zirvelerinde.
Varlýðýnla þereflendir bu kenti.
Gülümsesin tüm çocuklar yarým kalmasýn.
Tütün bastým senin yokluðunda mazlum yüreðime.
Sustuðum türkülerin naðmelerinde.
Ýsyan ederdi buruk olan o sesim
Durgunluklar vardý sessizlikle örtülmüþtü her þey..
Kuþlarýn kanatlarý yaralýydý,
Selamý onlardan aldým gökler hýrçýnlaþtý
Zaman sustu, benim geçen ömrümün artýk yoldaþýydý.
Ayrýlýk aný bu parçalanmýþ gönlün þarkýsýydý
Sessizlikle terkediyorsun iþte.
Unutma sakýn.
Bu þehre yaðmurunla, güneþinle, ay ýþýðýnda gel.
Gülümseyen yüzünle...
MERYEM KARAPINAR
Hüzünlü yüzüm gün doðumlarýna olsun artýk
Ve geliþinle çiçekler açsýn gönlüm.
Ki senin geliþin güneþtir bana
ýlýk ýlýk esen meltemdir
Yaðmurdur, yüreðimin pasýný silecek olan...
Yeterki gel sevgili
Nasýl gelirsen gel
geliþin bayramdýr, düðündür bana...
Kardelen-1
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryemkarapinarr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.