SON MEKTUP
Bu ruhlarýmýzýn son buluþtuðu satýr
Hayalinle konuþmamýn son sayfasý
Bu sana son kez yazdýðým mektup
Tükenmeyen kalemime son kez mürekkep dolduruþum
Tek görmek istediðim sevdiðinle gelinlikler içinde olduðun
Yeter ki daim olsun mutluluðun, hiç bitmesin huzurun
Beni sorma nasýlým diye, gönlüm yorgun
Uçurumun kenarýndan aþaðýya bakarken dedim benim çöldür yolum
Boðulmuþ göðüm hüzün dolu
Boþlukta süzülürken kördü doðrum
Sonsuzluða sürüklenirken hicraným, kim bilir kaç kez ölüp doðdum
Yüzümden akan bin parçanýn hepsiydin
Tüm renklerin içinde tek gerçektin
Kapkara güllerin arasýnda ki kýrmýzý gülün güzelliðiydin
Gecemde ki ay ýþýðýydýn, güneþ kadar aydýnlatýrdýn
Onun kadar parlaktýn, gözlerim kamaþýrdý
Son sözlerimi söylemeden peþinden ayrýlmayacaktým
Aþkýn tarifsiz acýsýnýn çýðlýðý yüreðimde kaldý
Bir gazap kuþu gibi belki ölmeden önce haykýrýrým
Bu amansýz hasretin gözümde son damlasý
Artýk hiç bir cümlenin hiç bir duygunun yok anlamý
Yaktýn ömrümde ki tüm baharlarý, bana kaldý kýþýn ayazý
Arafta uzanacak yer býrakmadýn, hiç bir alem de kabul olmadým
Ne Tanrý ne de Þeytanýn tarafý her yolda kayýptýn, nedense ben kazandým
Zaman algýma hükmedip, korkunç derece de güzel rüyalara daldýrdýn
Soyut, somut düþünceler birbirine karýþtýðýnda yitirdim aklýmý, sanrýlarla savaþtým
Her olana dayandým, ne olacaksa olsun bütün olasýlýklara hazýrým
Merhabalarla yandým, elvedalarda kaldý hatýralarým
Artýk hiç bir güç çýkaramaz bu kuyudan bu aþký, Allah’a ýsmarladýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.