Varsa eðer yüreciðinde Gün ýþýðý bir günaydýn’ýn Alýrým cancaðýzým! Ya da Iþýltýlý gözlerinin Erken akþamýnda Naif bir tünaydýn’ýný, Daha olmaz sa Gecenin zifiri yalnýzlýðýnda Karanlýðýn beyaz ilacýný! Ýllaki Düþüme düþmelisin sen Fosfor gözlerinin Ve kehribar dilinin Yürek pasý çözmüþ Otacý’layan dokunuþlarýyla.. Lakin; Hiç birinden yoksa eser, Kalmamýþsa lütfun’un kýrýntýsý, Ölü taklidi yapýyorsa Çoban aldatan kuþu misali, Yerini yuvasýný þaþýrmýþ Bir hercai umut Bundan gayri "Yaþýyor" Taklidi yapýyordur Bu sahipsiz beden Ahhh neden neden? Ömür dediðin akýp gidiyor Yanýbaþýmýzdan sonsuzluða Gözlerini Dillerini Ellerini Yabanýn ayazýnda tutma gülüm Üþürsün! Dut dalda kurumaz unutma Ya, Sen beni yüreðimden sýkýca tut, Ya da Hiç tanýmamýþ gibi Ölüm gibi Hafýza kaybý gibi Dökülmüþ dut gibi Unut! Unut! Unut! 09:02:2022 Saat:02:31
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Karbeş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.