DOĞACAK GÜNÜN MÜJDECİSİ
Biriken bir düþ yýðýnýydýn:
Asýlý kaldým þafaðýn þakaðýna dayalý
Vecizelerle dolu
Belki de içimin sarkýtý idi hüzün:
Depreþen bir taný eþliðinde aðlayan yüzün.
Makul olansa sevmekti benim için
En çok da þiar edindiðim bir þairin
Nezdinde ýsýtan güneþ yaðdýran gök kubbe
Aklýmýnsa firar etmek üzere olduðu bir düþten öte
Gerçektin gerekçesi olmaksýzýn bu aþkýn
Belki de dikilesi bir kefendi içimde saklý bu yalnýzlýðýn maruzatý.
Elem kuþlarýna sordum ansýzýn:
Neden?
Sözcüklerim yosunsuz ve imasýz
Ýhbar ettiðimse zulüm olmalý deðil miydi ta önceden?
Afaki bir rüzgârdým
Aleni âþýk ve þaþkýn
Mecazi de bir firardým
Hayatýn albenisini fedaisi bir güleç yüz
Ýçimde saklý boþluk kimine göre þýk ya da rüküþ.
Ýhbar ettiðime her saat baþý:
Ne çok taþkýn insan sobelerken aþký
Ilýk bir esintide saklýydý ilk adýmým
Ýlk adým ve de:
Yýldýz saçan gözlerim
Gülümsemeyi de deli gibi özlediðim.
Sakit olsun dedik diyeli
Þiirlerden kefen bezleri diktim dikeli:
Hepsi de bir beden büyük üstüme
Sevgimse imha edilesi bir gizemle
Çok gelmiþ olmalý kimi insanýn yüreðine.
Ýyi de izin almadan sevdim ben en çok seni
Ýtibarým sarsýlacaktý madem
Ýfa ettiðimse bu aþký ve yalnýzlýðý
Bir sancýnýn eþiðinde
Salýndýðým yerküre adeta sallandýðým hazanýn beþiðinde.
Ýçimde kalan nice ukde
Sevecen bir mevsimden ötesi olmamalýydý zannýmca
Zanlardan kaçtým kaçalý
Yakýnlaþtýðým Rabbimle ve içimdeki çocukla
Þerh düþülesi ne kibir ne isyan ne de tek nida
Soluklandýðým yürekte saklý bir cennet bahþedense Huda.
Sonramý sormadým.
Sustum ve yazdým.
Sessizliðimle dahi zikrim fikrim sorgulandý sorgulanalý
Külfetti meðer sevgi çoðunun nazarýnda
Ýyi de bu deðil miydi evrenin sarmalý?
Takas ettiðim sözcükler
Tecrit edildiðimse evren
Teessüflerimi sunduðum kimi zaman keyfe keder
Ne de çok insan kaderini suçladýðý.
Suçlandýðým aþikâr
Ýyi de sevgi ile saklý tuttuðum bir yoldu bu bitimsiz rüzgâr
Belki hoþluk belki boþluk
Alabildiðine özgürdüm ben nasýl da bahtiyar
Ýndinde kozamýn
Kulvarýmda öncü
Dolgusu düþen hayallerimin
Yol alabildiðine uzun ve yorgun kýlan.
Sinemde acý
Sindiðim deðildi yolda kaldýðým kadar yolcu
Sevgiydi oysa bu hanýn tek sahibi
Bense hancýya sevdalý.
Yâd edilesi dünü mumla ararken
Ve iþte içimde ve kýblemde saklý ne varsa
Bahþedense Yaratan
Sancýlandýðým þafakta doðacak günün müjdecisi alabildiði kadar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.