GÜZELİM -II
127- GÜZELÝM-II
Ben köy çocuðuyum,
Bir adým ekeneksiz çiftçi,
Öbür adým amele, rençber,
Yudum yudum içtiðim gözyaþý,
Hamurum killi çamur, toprak,
Yeþerir yüreðimde umut yüklü yaprak,
Sarý baþaklar sere, serpe harmanda,
Buðday destesinden yataðým,
Masmavi gökyüzü üstümde yorgan,
Keyfim yerinde þükrederim,
Güzelim.
Aðustos sýcaðý alnýmda boza piþirirken.
Dirgen deðdi, yüreðime, ta can evimden
Nevrimi döndürdü, yönümü þaþýrdý.
Çakmak taþlý düven üstünde dönerken,
Saman olup savruldum, dane kalýp aðladým,
Göz yaþým akmadý, kýzardý göz çanaklarým,
Hapsettim her bir damlayý yürekte,
Kurudu acýlarým bir biçimde.
Can suyu olur musun?,
Güzelim.
Sarý buðday daneli malamayý,
Hýnçla dövdüm de dövdüm,
Saman, dane karýþtý birbirine,
Hýncýmý çýkardým yokluk, yoksulluktan
Tükendim, bittim güçten, takatten,
Ayrýlmadým, Hak’tan, hakikatten,
Saygý ve sevgiden kopmadan
Uðraþtým, didindim ömrümce yokluklan,
Sen de köyde debelenir misin?
Güzelim.
Harmanda yabayla savrulan saman tozunu,
Nefesimle üfürüp samanlý yuttum dem, dem,
Baþýmda kavak yelleri eserken,
Alýnyazýmý danelerle yazdým harmana,
Altýn sarsý buðdayý görünce, gelirdi neþem,
Kavruldum harman tozundan, öðle sýcaðýnda
Günlerce uyuz gibi kaþýndým çekinmeden,
Engin vadileri, yüksek daðlarý aþtým zemheride
Yokluk, yoksulluk kasýp kavurdu yüreðimi,
Bir dilim kuru ekmeðe, tatlý dile muhtaç
“Halim Nice’ dir?”diye sormadan
Uðraþtým, didindim, dinlenmeden.
Güzelim.
Karakýlçýk buðdaydan minder üstünde,
Gökyüzünde Samanyolu örtüyü üstüme örtünce
Doðanýn koynunda buldum huzuru
Yýldýzlar yoldaþým, sessizlik sýrdaþým
Deliksiz bir uyku çektim saatlerce,
Yüksünmeden özümde mutlu oldum neþeyle,
Yaþadým güzellikleri kalbi sevincimle,
Mutluluðu kovaladým koþarak günlerce
Sen de, köyde çýlgýnca koþar mýsýn?
Güzelim.
Süleyman YILDIZ
(Lemos5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.