İNŞİRAH

Ey Rabbim!
Benimde sadrýmý geniþlet.
Sýrtýmý deðil, aðýrlýðý kalbimi büktü...

Ýsterim maðfiret.
Dokunsam kalbime,
Çoðalýr sýzýlarým
Bilmeden konuþur aðrýyan yaralarým.
Ellerim kan revan.
Deprem öncesi telaþ içindeyim.
Ezkarým, kifayetsizdir gidermeye kasvetimi benim.
Kendimden kaçarken oldun bana SEN..
Sýðýnaðým, limaným, sahibim.....
.....


Sussam
bir daha açýlmaz dilim. Korkuyorum.
Ürküyorum.
Biliyorum.
Susmakda en büyük pusudur,
Özüme kurulan....


Geceleri
Elif elif azalýyor acýlarým.
Baþladýðý yerde olmasada
Bitecek elbet sýzýlarým ve hülyalarým.
Gecenin bitimiyle
Dünya
Kuyu ve zindandan geçmekti.
Anlamak ise nefsime
aðýr bir iþti...
Biliyorum.
Kendi yalnýzlýðýmda yüzerken
Bir keramet cümlesi parlar ötelerden.
"Taptýklarýnýz ayaðýmýn altýnda" diye.
Üç yüz yýl sonra gelen
muþtularla.
Yavuz sultaný
dinlemeliyim...

Kapýlar açýk ve nurdan.
Yol sonsuzluðun sahibine
Zaman ise felekten bir musiki.
Vatan-ý aslý bir kaç adým ötedeymiþ......


Gözlerimi kapatsam
Kim tutar
Yalnýzlýklarýmý.
Kimsesizliðimin ellerinden...
Sadece ismindir þifayý
Yüreðime veren...

Ayetten süzülen bir katre ruhuma þifadýr..
Huþuyla varýyorsam secdeye, bana bu devadýr..
Gönlüme geniþlik verense bir cümle duadýr..
Ümitvarým ötelerden gelecek güzel haberlerde elbet olacaktýr...



MERYEM KARAPINAR.
Sosyal Medyada Paylaşın: