SEVERKEN ÖZGÜRDÜM BEN BİR DE YAZARKEN

Doluydum.
Dolunayýn aþkýydým.
Dolmak bilmedi çilem.
Çið süt emmiþ olsam bile çiðnemedim bir Allah’ýn kulunu.
Aþktý ön adým ve özlem dolu tümleci yüreðin.
Bense mevsimin ta kendisi.
Þerh düþtüðüm yaðmur bulutlarý.

Þafaðý attýysa gecenin
Þakaðýma dayalý kalemimdi tek suçlu.
Serbestte yolcu
Hecede hancý
Düþlerdi yakamdan düþmeyen
Þiirle bezeli imiþ meðer ömür.
Katýk ettiðim keder
Baþým gözüm üstüne sevgili kader.

Ýtikadým ve içten sevgim
Yalansýz dünyamda hücum botlarý idi nifak sokanlar
Bense doluydum bulut gibi
Dolgun meyvelerde
Çaðladý iç sesim
Bense taþlandým
Taç bildiðimdi oysa sevgi
Ýlleti belki de zalimin nefreti ile beslendiði.

Arz ettim.
Talebi vardý yoktu sevginin:
Bana ne bana ne!
Derdim yazýp çizmek
Sevdiðim kadar sevilmekse olmadý artýk dileðim.
Severken özgürdüm ben ve de özgün
Yazarken bir de.

Yâd edilesi dün mü?
Mizacý mý yoksa ömrün?
Ýrtifa kaybetmek ne ki?
Ýtimada ve intibada olsun yeter ki insan öncü.

Yazmakla yaþamýn arasýndaki o pamuk ipliði…
Daha çok sevmelerin meali
Sevgi illa ki ömrün ikbali.
Haznemde güller
Sevgi hazinem
Þerh düþülesi bir çiçek deðil asla tek baþýna
Þehrin ýþýklarýnda saklý
Bir bahçe gibi
Ýçimin cenneti
Aþkýn da asasý iken
Sevdalý sözcüklerimin kümesi.

Hoþluk ve de coþku
Kürediðim insan izlekleri…
Yansýz sevdiðim ne ki?
Nidalarýn serpiþtirildiði
Þu göðün bakir bulutlarý.

Zamansýz ve mekânsýzdým madem
Matemimle yüklü mabedim
Meltemin üþüttüðü
Mevsimin iliþtiði
Mealimse umudun kesiþtiði
Ýnancýn ve sevginin izinde
Binlerce giz saklý iken evrenin her köþesinde.





Sosyal Medyada Paylaşın: