Umutsuzluðu, boþ korkuyu býrak Bak þöyle ormanýn derinliklerine DÖnde bak denize, yüzen gemilere Uçan martýlara ve gökyüzüne Dünya senin deðil hiç kimsenin Herkesin; onu yoktan var edenin Öyleyse üzüntüye korkuya ne Bak þöyle þevkini coþturan her yöne Yarýna, düne ve evvelki güne Neler oldu neler gördün düþünsene Bütün ýzdýrabýna raðmen neþ’ene Toz kondurma sakýn güler yüzüne Kalýrsa akýllarda o kalýr yine Veda ettiðin zamanyaþanan güne
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Erkmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.